MARINUM

I.

MARINUM

Ortel. Roccha di Val di Marino, oppid. agri Tarvisini.

II.

MARINUM

seu Fanum S. Marini vulgo S. Marino, Umbriae urbs. Strabo. Hodie S. Marini, in monte aspero, inter Romandiolam et Ducatum Urbinatem, vix 4. mill. pass. ab Arimino fluv. Caput Rei publ. parvae, vulgo la Republica di S. Marino, sub qua XII. villae. 22. milliar. a Pisauro in Occas. 5. a Fano S. Leonis in Caeciam. Aliis Acer mons. Hic plurima ingentium veterumque murorum monumenta et cryptae plurimae. Haec Res publ. literis ad Rem publ. Venetam subscribere solet, Nostrae carissimae sorori Serenissimae Rei publ. Venetorum. Boccalin.